Reed Connection Trio

REED CONNECTION TRIO

Michał Mogiła – obój

Jarosław Podsiadlik – klarnet

Rafał Dołęga – fagot

Zakładając w 2008 roku trio stroikowe, artyści początkowo nie planowali koncertów, nie mieli wizji wieloletniej współpracy. Wolny czas, poza pracą w Filharmonii Zielonogórskiej, poświęcali kameralistyce dla samej przyjemności zespołowego grania. Poznawali repertuar, poszukiwali wspólnej intonacji, artykulacji, frazowania. Spierali się i inspirowali wzajemnie, by osiągnąć idealne proporcje pomiędzy harmonią współbrzmienia, a solistyczną swobodą każdego z muzyków. Czy było łatwo? I tak, i nie. Wnosili przecież do zespołu swój potencjał, doświadczenie ze studiów w Polsce, Austrii i Niemczech, praktykę estradową zdobywaną w najlepszych orkiestrach – ale też trzy zupełnie różne osobowości, instrumenty różniące się charakterem brzmienia, sposobem wydobycia dźwięku. Po kilku próbach było wiadomo, że jest szansa na dłuższą współpracę, po paru miesiącach – że czas pokazać się publiczności. Od pierwszego koncertu zdobyli sobie jej uznanie, choć sam skład tria jak i jego repertuar można uznać za niszowy na polskich scenach. Wśród utworów, które składają się na bogaty dorobek wykonawczy tria, niektóre zyskały stałe miejsce w jego programach koncertowych. One też znalazły się na pierwszej płycie, która jest podsumowaniem dotychczasowych osiągnięć zespołu, rejestracją dzieł szczególnie lubianych przez samych artystów, ale też najlepiej odbieranych przez publiczność. I najbardziej wartościowych, nie ma przecież wątpliwości, że rekomendacje zespołu mają solidne podłoże.Słuchacz ma więc szansę poznać utwory mistrzowsko skrojone na miarę tria złożonego z trzech mono-melodycznych instrumentów dętych. To popis kompozytorskiej finezji – pełne brzmienie harmonii, bogata melodyka, zręczne fugata, wirtuozowskie dialogi, formy krótkie a pełne treści. Co ciekawe, oprócz słodkiej suity Jacquesa Leclaira, której poszczególne części dedykowane są różnym deserom, pozostałe dzieła nie posiadają programowych tytułów. Ale też nie są one potrzebne. Muzyka ta sama z siebie prowokuje różne skojarzenia, dzięki swojej melodyce i instrumentacji przywodzi na myśl stare animowane filmy dla dzieci, baletowe suity lub radiowe słuchowiska. Śledząc biografie i twórczość kompozytorów, których dzieła znajdują się na niniejszym krążku, nie można pominąć łączących ich wspólnych korzeni. Każdy z nich studiował w Paryżu, muzycznym centrum XX-wiecznej Europy, które oddziaływało na cały świat. Co znamienne, jednocześnie współistnieli tam twórcy nowych trendów, odważni prekursorzy, jak i uzdolnieni eklektycy – jedni i drudzy znajdując swoją publiczność i uznanie.