Opis
Na dorobek kompozytorski Sławomira Kaczorowskiego składa się blisko 80 partytur, przede wszystkim utworów instrumentalnych: solowych, kameralnych o zróżnicowanym składzie, koncertów na instrumenty solowe i orkiestrę. Osobne miejsce zajmują kompozycje na chór mieszany. Do jego ulubionych instrumentów należy fortepian oraz akordeon, ale także saksofon czy flet. Wiele z utworów – i to nie tylko koncerty solowe z orkiestrą – powstało z myślą o konkretnych muzykach, którzy inspirowali kompozytora swoją sztuką gry i z pełnym zaufaniem podejmowali niełatwe – jak to w muzyce naszych czasów – zadania zaprezentowania publiczności po raz pierwszy nowatorskich idei kompozytorskich.
Do napisania Mesto per orchestra (2019) oraz Missa brevis na mezzo-sopran, chór i orkiestrę (2020) zainspirował kompozytora Jerzy Swoboda, który poprowadził prawykonania zaprezentowane na płycie. Natomiast Koncert na 2 flety i orkiestrę (2021) został zamówiony przez Fundację „Muzyka do Potęgi” i skomponowany w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zamówienia kompozytorskie”. Prawykonanie utworu odbyło się 19 listopada 2021 roku w Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie z udziałem tych samych solistów i dyrygenta.
Urodzony w 1956 w Łodzi, kompozytor i pedagog. W 1981 r. ukończył studia kompozytorskie w klasie prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Od 1981. roku zatrudniony w łódzkiej uczelni (obecnie: Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów), gdzie od 1997 r. prowadzi klasę kompozycji. Wśród jego licznych absolwentów warto wymienić Grzegorza Duchnowskiego oraz Tomasza Szczepanika – laureatów wielu nagród. na krajowych i zagranicznych konkursach kompozytorskich. W l. 1999-2005 S. Kaczorowski był prorektorem ds. artystyczno-dydaktycznych w macierzystej Uczelni. Do 2021 r. pełnił funkcję kierownika Katedry Kompozycji, organizując odbywające się dwa razy w roku akademickim sesje MUSICA MODERNA z koncertami i wykładami poświęconymi nowej muzyce. Był dyrektorem 4., 5. i 6. edycji Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Grażyny Bacewicz (2012, 2015, 2019). Jego utwory prezentowano zarówno w Polsce, jak i w innych krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych. Laureat wielu nagród i wyróżnień na krajowych konkursach kompozytorskich. Członek jury m.in.: 59. Konkursu Młodych Kompozytorów im. T. Bairda (Warszawa 2018), 39th i 40th Annual Young Composers’ Competition, National Association of Composers (USA 2017, 2018). Jest członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Związku Kompozytorów Polskich. W 2021 r. otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Do 2022 r. sprawował funkcję prezesa Łódzkiego Oddziału ZKP. Pełni także funkcję przewodniczącego Zespołu Sztuki Polskiej Komisji Akredytacyjnej w obecnej kadencji.
Ważniejsze kompozycje: Koncert na flet i orkiestrę smyczkową (1982), Unity-form na trio akordeonowe (1982), Impressio na sopran solo i trzy akordeony (1984), Direction na dwa fortepiany (1986), Benedictus na chór mieszany (1986), Koncert na akordeon i orkiestrę kameralną (1987), Dolente na wiolonczelę (1989), Pezzo alla tango na gitarę i klawesyn (1991), wersja na gitarę i akordeon (1993), wersja na skrzypce, gitarę i akordeon (1994), wersja na flet, gitarę i akordeon (1995), Con forza na fortepian (1993), Swing music na chór mieszany (1994), Impresja na akordeon (1994), Scherzino na klarnet i akordeon (1997), Impromptu na akordeon (1998), Con calore na altówkę i fortepian (1999), Ragtime na fortepian (1999), wersja na fortepian na 4 ręce (2000), wersja na skrzypce, gitarę i akordeon (2000), Jesienne lasy na chór mieszany, sł. T. Miciński (2000), Toccata na fortepian (2004), Furioso na orkiestrę symfoniczną (2005), Agitato na dwa fortepiany (2006), Polskie pejzaże na baryton i fortepian, sł.: M. Konopnicka, Z. Dębicki, A. Asnyk, T. Miciński (2006), Chain na skrzypce i akordeon (2007), Otcze nasz na chór mieszany (2007), Capriccio na obój i fortepian (2007), Laudate Dominum na chór mieszany (2012), Trio na flet, skrzypce i altówkę (2013), Koncert na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (2014), Hesitation na skrzypce solo (2014), Cantabile na altówkę solo (2014), Koncert na saksofon i orkiestrę smyczkową (2015), Cantabile na orkiestrę smyczkową (2016), clari-accord na klarnet i akordeon (2017), Gloria na chór mieszany a cappella (2017), wersja na chór mieszany, fortepian i perkusję (2017), Capriccioso for Cezariusz Gadzina (2017), Quasi alla tango na saksofon i fortepian (2018), Concerto giocoso II na akordeon, fagot i orkiestrę kameralną (2018), Regina Caeli na chór mieszany (2018), Mesto per orchestra (2019), Colours na flugelhorn i fortepian (2020), wersja na trąbkę i fortepian (2020), Missa brevis na mezzosopran, chór i orkiestrę symfoniczną (2020), Koncert na dwa flety i orkiestrę (2021), Muzyka oniryczna na flet altowy i klawesyn (2022), Fantazja na dwoje skrzypiec i fortepian (2022), Expression na fortepian (2023).
im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi [3-6]
im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi [1-6]
Sławomir Kaczorowski
1. Mesto
per orchestra (2019)
2. Koncert
na 2 flety i orkiestrę (2021)
19.03.2022 Koncert z okazji 40-lecia pracy artystycznej Sławomira Kaczorowskiego
Missa brevis
na mezzosopran, chór i orkiestrę (2020)
3. Kyrie
4. Gloria
5. Sanctus – Benedictus
6. Agnus Dei
19.03.2022 Koncert z okazji 40-lecia pracy artystycznej Sławomira Kaczorowskiego
Czas łącznie: 57’50
Jedna z najbardziej uznanych polskich śpiewaczek. Ukończyła studia pianistyczne i wokalne w Akademii Muzycznej w Łodzi. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych konkursach muzycznych, otrzymując wysokie nagrody. Do jej największych sukcesów należą zwycięstwa w I Międzynarodowym Konkursie dla Młodych Wokalistów im. St. Moniuszki w Warszawie (1992), VI Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. J. Brahmsa w Hamburgu (1994) oraz 43. Międzynarodowym Konkursie Muzycznym ARD w Monachium (1994). Odtąd jej karierze towarzyszy niesłabnące zainteresowanie melomanów i krytyki.
W 1995 r. wystąpiła w La Scali z recitalem pieśni Fryderyka Chopina. Rok później z wielkim sukcesem debiutowała na scenie Semper Oper w Dreźnie w operze Kopciuszek G. Rossiniego w partii Angeliny. Publiczność polska i wielu krajów świata miała okazję często podziwiać jej kreacje w dziełach oratoryjnych wykonywanych pod batutą tak znakomitych mistrzów, jak: Jan Krenz, Jerzy Semkow, Rafael Frühbeck de Burgos, Sir Colin Davis, Armin Jordan. Artystka szczególną uwagą obdarza muzykę kameralną – jej sztuka interpretacji pieśni łączy w sobie perfekcyjność z niezwykłą naturalnością.
Doceniają to towarzyszący jej muzycy, wśród których znajdują się wybitni pianiści jak: Hartmut Höll, Charles Spencer, Melvyn Tan i Pascal Rogé, klarnecista Paul Meyer, Tokyo String Quartet, Petersen Quartet.
Urszula Kryger dokonała wielu nagrań dla rozgłośni radiowych i firm fonograficznych, takich jak: Decca (Pieśni polskie F. Poulenca), Hyperion (Pieśni F. Chopina), CPO (Ballady C. Löwego); DUX (Duety rosyjskie; pieśni St. Moniuszki; pieśni M. Karłowicza i K. Szymanowskiego; pieśni W. Żeleńskiego; Duety słowiańskie, Duety niemieckie, pieśni H. M. Góreckiego), BNL (Arie L. van Beethovena), Naxos (pieśni W. Lutosławskiego), Channel Classics (Szymanowski Complete Songs), Polskie Radio (K. Szymanowski – Pieśni z orkiestrą), NInA (P. Mykietyn – Pasja św. Marka), Anaklasis (A. Nowak – ahat ilī – Siostra bogów). Wiele z tych nagrań otrzymało Nagrodę Muzyczną „Fryderyk”, m.in. w 2001, 2002, 2004, 2012, 2021 r. Artystka wyróżniona została także nagrodą Fundacji im. K. Szymanowskiego za przemyślane i wysoce artystyczne interpretacje pieśni tego kompozytora.
Od 2002 r. prowadzi klasę śpiewu w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. W latach 2008-2012 była Kierownikiem Katedry Wokalistyki, 2012-2020 pełniła funkcję Dziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego, a od 2020 r. jest prorektorem ds. artystycznych łódzkiej Uczelni.
Ukończyła z wyróżnieniem w 2004 r. Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. W l. 2003-2004 studiowała w Franz Doppler Institute w Budapeszcie w klasie prof. Jánosa Bálinta. Jest laureatką III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Austrii (2007), dwukrotną laureatką Międzynarodowego Konkursu na flet solo „Il flauto ricercato” (2016, 2018) oraz Grand Prix i potrójnej nagrody na Międzynarodowym Konkursie Artystycznym INTERSTELLAR w Ukrainie (2021). Koncertuje jako solistka i kameralistka w Polsce i za granicą – w Austrii, Szwajcarii, we Włoszech, na Węgrzech, w Niemczech, Chinach, Norwegii, Słowacji i Ukrainie. Jest współzałożycielką zespołów: Flash Flutes Trio, Duetu E&E, Polskie Trio Fletowe, Mellow Five oraz założycielką Orkiestry Fletowej Akademii Muzycznej w Łodzi.
Jest pierwszą flecistką Filharmonii Łódzkiej, pedagogiem klasy fletu w Akademii Muzycznej w Łodzi na stanowisku prof. AM oraz kierownikiem Katedry Instrumentów Dętych (od 2018), a także prezesem Fundacji „Muzyka do Potęgi”, której celem jest działalność artystyczna, kulturalna, naukowa i edukacyjna (od 2019). Prowadzi i organizuje liczne kursy mistrzowskie i warsztaty metodyczne.
Posiada w dorobku kilka premier fonograficznych: płyt CD z nagraniami utworów różnych kompozytorów współczesnych, m.in. Flash Flutes (Ars Sonora), Dedications (AKOLADA). Płyta Jolanta Smolska. Nowe kroki-Inkubacja (DUX) otrzymała wyróżnienie przyznane przez Global Music Awards w Kalifornii, USA (2021).
Laureatka nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne (2010), Nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego za działalność arty-
styczną (2011). Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (2014), odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2019). W 2023 r. otrzymała wyróżnienie ŁÓDZKIE EUREKA 2022 w kategorii sztuka za promocję i upowszechnianie polskiej kultury muzycznej poprzez wykonawstwo muzyki polskiej oraz organizację przedsięwzięć naukowo-artystycznych w roku 2022.
Absolwent Wyższej Szkoły Muzycznej im. Ferenca Liszta w Budapeszcie (1984). Zdobył wiele nagród na międzynarodowych konkursach fletowych m.in. w Ankonie, Lipsku, Markneukirchen. W latach 1981-1991 pracował jako solista Orkiestry Symfonicznej Węgierskiego Radia i Telewizji, a między rokiem 2000 a 2006 – jako solista Węgierskiej Narodowej Orkiestry Symfonicznej. Był założycielem oraz dyrektorem Instytutu Fletowego im. Franza Dopplera w Budapeszcie. W charakterze solisty występował w większości krajów europejskich, również w Stanach Zjednoczonych, Japonii, na Tajwanie, w Korei, Izraelu. Partnerowali mu m.in. András Schiff, Martha Argerich, Miklós Perényi, Zoltán Kocsis, Auréle Nicolet. Nagrał ponad 30 płyt dla takich firm fonograficznych, jak Hungaroton, Capriccio czy Naxos. Prowadzi aktywną działalność pedagogiczną. Obecnie jest profesorem fletu w Wyższej Szkole Muzycznej w Detmold w Niemczech oraz wykładowcą w Akademii Muzycznej w Kragujevac w Serbii. Jest również profesorem wizytującym w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Każdego roku prowadzi w różnych krajach co najmniej dziesięć klas mistrzowskich. W 2008 roku został uhonorowany najwyższym węgierskim odznaczeniem muzycznym – nagrodą im. Ferenza Liszta, przyznawaną przez Ministerstwo Kultury i Edukacji za zasługi dla muzyki i edukacji.
Urodził się w 1953 r. w Rzeszowie, dyrygent, pedagog. Studia dyrygenckie ukończył z wyróżnieniem w 1982 r. w Akademii Muzycznej w Krakowie, w klasie prof. Krzysztofa Missony. W latach 1982-1986 był kierownikiem Chóru Państwowej Filharmonii w Krakowie, następnie dyrygentem i kierownikiem muzycznym zespołu Capella Cracoviensis. Równolegle prowadził działalność dydaktyczną w krakowskiej Akademii Muzycznej. Od 1986 do 1990 był stałym dyrygentem Polskiej Orkiestry Kameralnej oraz orkiestry Sinfonia Varsovia. W latach 1987-1992 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju. W 1990 roku został dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Śląskiej w Katowicach, pozostając na tym stanowisku do 1998 roku. Był także członkiem jury kilku edycji Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, a od 1998 do 2005 roku dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej. W tym czasie objął opiekę merytoryczną nad Festiwalem Wiolinistycznym im. Bronisława Hubermana w Częstochowie. W latach 2003-2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Narodowej w Koszycach na Słowacji oraz dyrektora muzycznego Festiwalu „Košická Hudobná Jar”. Od roku 2003 do 2008 był pierwszym gościnnym dyrygentem, konsultantem muzycznym oraz dyrektorem artystycznym Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze.
Dyrygował wieloma znakomitymi orkiestrami w Polsce i za granicą. Koncertował w większości krajów Europy, a także w USA, Kanadzie, Korei Płd., Meksyku, Japonii, na Tajwanie. Występował w najsłynniejszych salach koncertowych Londynu, Paryża, Wiednia, Berlina, Bonn, Kolonii, Stuttgartu, Pragi, Brukseli, Aten. Współpracował oraz koncertował z tej miary artystami, co: lord Yehudi Menuhin, Stefania Toczyska, Gidon Kremer, Krzysztof Jakowicz, Kaja Danczowska, Ewa Podleś, Konstanty Andrzej Kulka, Justus Frantz, Piotr Paleczny, Katia i Marielle Labèque, Jadwiga Rappé, Wanda Wiłkomirska, Grigorij Sokołow, Krzysztof Jabłoński, June Anderson, Andrzej Hiolski, Sarah Chang, Fou Ts’ong, Andrzej Bauer. Uczestniczył w wielu prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in. Festiwalu Mozartowskim w Würzburgu (Niemcy), na festiwalach: w Echternach (Luksemburg), Mariańskich Łaźniach (Czechy), La Chaise Dieu (Francja), Atenach (Grecja), Eastern Music Festival (USA), „Warszawska Jesień”, Vratislavia Cantans, „Muzyka w Starym Krakowie”.
Artysta dokonał wielu nagrań płytowych i archiwalnych, m.in. dla wytwórni fonograficznych w Polsce, Francji, Japonii, Wielkiej Brytanii i USA (wydano 50 płyt CD). Za prawykonanie Koncertu fortepianowego Stefana Kisielewskiego z Markiem Drewnowskim jako solistą podczas Festiwalu „Warszawska Jesień” w 1991 roku otrzymał nagrodę SPAM. Płyta nagrana z orkiestrą Filharmonii Śląskiej i Zofią Kilanowicz (III Symfonia pieśni żałosnych H. M. Góreckiego) została płytą roku 1994 i otrzymała nagrodę „Fryderyk”. W latach 1991-1996 współpracował z ośrodkiem Telewizji Polskiej w Katowicach, prowadząc cykliczny program Na symfonicznej estradzie. Był także muzycznym konsultantem ostatniego filmu z udziałem Witolda Lutosławskiego w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, zrealizowanego na zamówienie BBC. Za dokonania artystyczne uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2012 r. otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.
Jerzy Swoboda zajmuje się również pracą dydaktyczną. W latach 2013-2022 był Kierownikiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Pracuje również w Uniwersytecie Jana Długosza w Częstochowie, piastując zaszczytną funkcję Przewodniczącego Rady Sztuk Muzycznych.
Nagrania zrealizowano w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
Reżyseria dźwięku: Vadim Radishevskiy [2-6], Marta Szeliga-Frynia [1]
Montaż i mastering: Marta Szeliga-Frynia [1-6]
Tłumaczenie na język angielski: Elżbieta Fesnak-Przybylska
Zdjęcia: Bartłomiej Barczyk, Paweł Kaniuk, Dariusz Kulesza, Joanna Miklaszewska
Projekt graficzny i skład: Mirosław Łukasiewicz
Redakcja książeczki: msz
Wydawca: Ars Sonora Studio (2023)
