Ah vous dirai-je, Maman – Ewa Rzetecka-Niewiadomska

27,90 

Niniejszą płytę dedykuję rodzicom i dzieciom, artystom i wychowawcom, którym na sercu leży dobro sztuki, jej przetrwanie, powielanie, rozwijanie i wzbogacanie. Dedykuję ją wszystkim, którzy szanują rozwój dziecka i dbają o jego człowieczeństwo.

Brak w magazynie

Opis

Program został dobrany tak, aby ukazując odmienne w stylu utwory wydobyć różnorodne kolory klawesynu, jego unikalność, niezwykłość i malarskość, a tym samym zaciekawić zarówno słuchaczy dorosłych jak i dzieci.
Ze świata muzyki baroku płynnie przenosimy się do sfery harmonii XXI wieku, ale odbiorca nie powinien jednak poczuć się zagubiony w tej muzycznej podróży. Utwory te bowiem wprowadzają słuchaczy w świat muzyki klawesynowej, pokazując, że nie jest on obcy i zamknięty, ale możemy go odczuwać emocjonalnie, rozumieć, a nawet rozpoznawać w nim dobrze znane nam zjawiska.
Obcując z muzyką uczymy się jej języka, a korzyści z tego płynące są dziś już w dużym stopniu zbadane. Kształtowanie młodego słuchacza jest niezwykle istotne. Zaowocuje to w jego późniejszym życiu – szkolnym czy dorosłym. Jednocześnie kultura obszaru muzyki poważnej tylko w ten sposób ma szansę przetrwać – jeśli dziś pokażemy młodym ludziom piękno tego zabytku i istotną rolę w rozwoju człowieka.
Profesor Edwin Elias Gordon twierdził, że rozwój muzyczny należy obok rozwoju mowy, społecznego, moralnego czy emocjonalnego, do jednego z najważniejszych wymiarów dojrzewania człowieka. Podkreśla, że zaniedbania w kształceniu muzycznym w wieku dziecięcym przynoszą straty, których nie mamy możliwości nadrobić.
Nasze czasy przynoszą odpowiedzi na pytania i potwierdzenia mówiące o pozytywnych skutkach wpływu muzyki na rozwój dziecka i konsekwencji tej edukacji w przyszłości w różnorodnych sferach. Świadomość tego, że wrażliwość słuchowa pojawia się już w 20. tygodniu ciąży dziś traktowana jest niezmiernie poważnie. Dziesięciolecia doświadczeń w nauczaniu przyniosły wiedzę o tym, że to, czego dziecko uczy się podczas pierwszych lat życia tworzy podstawę do całej jego dalszej edukacji. Ta nauka opiera się na mocnych argumentach, które możemy odnaleźć między innymi u postaci, których badania i doświadczenie dziś bardzo mocno zakorzeniły się w pedagogice muzycznej i stworzyły podwaliny rozmaitych metod nauczania.
Po kilku latach pracy pedagogicznej, zarówno ze studentami jak i z dziećmi, Émile Jaques-Dalcroze sformułował swoje doświadczenia dotyczące działania muzyki nie tylko w obrębie słuchu, ale również systemu nerwowego i mięśniowego. To przyniosło twierdzenie o pierwszym instrumencie jakim jest ciało ludzkie, które odbiera i oddaje energię muzyczną.
Pochodzący z Japonii dr Sinichi Suzuki dostrzegał potencjał w doświadczaniu muzyki, która rozwija także inne zdolności dziecka, nie tylko jego muzykalność. Znana dziś na całym świecie metoda opiera się na zasadach podobnych do nauki ojczystego języka. Dziecko jest wręcz otulone światem nut, melodii, które mają za zadanie pobudzić muzyczną wyobraźnię, chęć grania i poznawania instrumentu przy jednoczesnym zachowaniu wszelkiej wrażliwości na piękny dźwięk i sens wypowiedzi. Muzyka staje się dla młodego człowieka jego naturalnym językiem, pełnym właściwych akcentów i emocji.
Wczesny rozwój muzyczny w znaczący sposób wpływa na rozwój mózgu i układu nerwowego, a tym samym pomaga przy kształtowaniu zdolności pamięci, poczuciu przestrzeni i koncentracji. Istotne są również korzyści nie tylko w rozwoju jednostki, ale również zauważalne korzyści społeczne takie jak zmniejszenie agresji, zwiększenie samodyscypliny. Warto tutaj wspomnieć o badaniach bułgarskiego uczonego Georgija Łozanowa nad zagadnieniem wpływu regularnego słuchania muzyki na zwiększenie się ilorazu inteligencji, ale również poziomu odprężenia, które eliminując stres pobudza do działania nasz mózg.
Niezwykle istotnym jest dobór muzyki. Zofia Lissa pisze, że ludzie stykający się od dzieciństwa z pewnym rodzajem muzyki tworzą w sobie nieświadomie schematy przedstawieniowe bardzo różne, uzależnione od środowiska i wychowania muzycznego. Dlatego kształtując nowego słuchacza poleca przegrywać ustawicznie utwory wielkich kompozytorów, prezentować znakomite wykonania, różnorodność instrumentów, stylów, szkół narodowych. Technologia i łatwy dostęp do muzyki może sprzyjać rozwojowi muzycznemu, ale obowiązkiem pedagoga jest pomóc słuchaczowi w zrozumieniu tego, co jest dobre, a co złe. Należy więc poszukiwać mistrzów. Trzeba karmić dzieci muzyką, która jest zabytkiem naszej ziemi, zapisem czasów, wspólnym dobrem. Muzyką, która potrafi być antologią rozmaitych socjologicznych, historycznych i psychologicznych okoliczności ludzkiego życia i być wartością.
Potraktowanie dziecka jako poważnego słuchacza to inwestycja w jego wrażliwość, wykształcenie jednostki otwartej na sztukę, chłonnej wiedzy i żyjącej w poszanowaniu kultury. To szansa na zachowanie tego, co wykształciliśmy przez wieki, na zapisanie historii ludzkości.
Przez tysiąclecia ludzkość przechodziła obok dziecka z całkowitą obojętnością, niewzruszona cudem natury, jakim jest kształtowanie się inteligencji, kształtowanie się ludzkiej osobowości (Maria Montessori, O kształtowaniu się człowieka, 1949).
Niech muzyka, która znajduje się na tej płycie będzie inspiracją do pokazywania dzieciom świata muzyki klasycznej. Opowiadajmy dziecku świat dźwiękami.


Szczególne podziękowania dla mojej rodziny. Jesteście moją inspiracją.


Ewa Rzetecka-Niewiadomska – klawesyn

W roku 2003 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie klawesynu prof. Leszka Kędrackiego, a w 2008 roku studia podyplomowe w Konserwatorium Muzycznym w Genewie (HEM) w klasie klawesynu solowego Alfonso Fediego. Równolegle uczyła się gry na organach u Marcelo Gianniniego w Genewie i Liuwe Tammingi w Bolonii.
W 2014 zdobyła tytuł Maestro al Cembalo w klasie Leonardo Garcia Alarcona w Konserwatorium genewskim i nagrodę specjalną Groux-Extermann za wystawienie opery John Blow „Venus and Adonis”.
Odbyła kursy mistrzowskie u wybitnych klawesynistów, takich jak: Władysław Kłosiewicz (Polska), Ketil Haugsand (Norwegia, Portugalia), Pierre Hantaï (Francja), George Kiss (Szwajcaria, Włochy), Luca Skandali (Włochy), Liuwe Tamminga (Włochy), Ton Koopman (Holandia).
Koncertuje solowo jako klawesynistka i organistka, kameralnie i w orkiestrach, w Polsce i za granicą. Współpracowała z zespołem Atelier Baroque de l’Orchestre de la Suisse Romande (Szwajcaria), jest członkiem grupy Kapela Polonica, gra w duecie z flecistą Carlo Jansem jako zespół Duo impetuoso, barytonem Hubertem Niewiadomskim tworząc Duo Polonais oraz flecistką Eweliną Zawiślak jak Duo E&E wykonując muzykę współczesną na flet i klawesyn.
Współpracowała przy wystawianiu oper barokowych z Teatrem Wielkim w Łodzi, jak również z szwajcarskim zespołem Cappella Genevensis.
Regularnie od 2010 bierze udział jako pedagog i akompaniator (klawesyn, organy) w międzynarodowym Forum for Flute and Piano w Luksemburgu.
W 2009 roku nagrała płytę Barok w Europie wraz z flecistką Joanną Woszczyk- Garbacz, natomiast w 2011 roku – francuskie i angielskie miniatury do sonetów Andrzeja Żarneckiego. W 2017 roku dokonała nagrań suit klawesynowych H. Purcella, które ukazały się nakładem firmy DUX i są pierwszą płytą z suitami tego kompozytora w Polsce. Natomiast w 2018 z zespołem Kapela Polonica dokonała nagrania kantat sakralnych Telemanna dla firmy Ars Sonora. Nagranie muzyki organowej do audiobooka Filary ziemi doczekało się również audiobooka z muzyką tejże produkcji.
Po uzyskaniu tytułu doktora habilitowanego pracuje jako adiunkt w łódzkiej Akademii Muzycznej.


1. Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
Ah vous dirai-je, Maman, KV 265 (300e)

2. Domenico Scarlatti (1685-1757)
Sonata B, K. 544, L. 497

3. François Couperin (1668-1733)
Le Dodo, ou L’amour au Berceau (III, 15e)

4. Louis-Claude Daquin (1694-1772)
Troisième Suite: Le Coucou, La Joyeuse, L’Amusante 1ère partie Rondeau,
2ème partie Rondeau, La Tendre Silvie

5. Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Menuett in G-Dur Anh. 116 (Notenbϋchlein fϋr Anna Magdalena Bach)

6. Johann Sebastian Bach (1685-1750) | Christian Petzold (1677-1733)
Menuett in g-moll Anh. 115 (Notenbϋchlein fϋr Anna Magdalena Bach)

7. Krzysztof Grzeszczak (*1965)
Canzona (2014)

8. Weronika Ratusińska-Zamuszko (*1977)
Dla Bereniki – Miniatura w stylu barokowym (2019)

Utwór został dedykowany Ewie Rzeteckiej-Niewiadomskiej.
Zawiera nagranie echa serca Bereniki Niewiadomskiej, córki artystki.

Czas łączny: 53’34

Wydano w grudniu 2020 roku.
Nagranie zrealizowano w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi,
w listopadzie 2020.
Reżyser nagrania: Jakub Garbacz
Montaż, mastering: Jakub Garbacz, Jędrzej Luciński
Tekst: Ewa Rzetecka-Niewiadomska
Zdjęcia: Anna Wojtania, Cyprian Kucharuk
Projekt graficzny i skład: Mirosław Łukasiewicz
Na okładce obraz Magdaleny Walulik Słoneczniki w wazonie.
Klawesyn – kopia instrumentu Pascala Tascina, Paryż 1769
wykonana w warsztacie Bruce’a Kennedy’ego w Castelmuzio w 2015 roku.
Przygotowanie klawesynu: Zuzanna Budziarek
Strój: (1-5) a=415, (6,7) a=440

Producent i wydawca: Ars Sonora Studio – Classical Music Media Producer


Dofinansowano ze środków Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.

Informacje dodatkowe

Waga 80 g
Wymiary 130 × 140 × 10 mm
wydanie

wydawnictwo

opakowanie

Może spodoba się również…