Jazzy Beats & Bassoon Soul

Fagot klasyczny kojarzony jest przede wszystkim z podstawą basową w przeróżnych zespołach, od kameralnych aż do orkiestry symfonicznej, na szczęście od XX wieku coraz częściej zauważany przez kompozytorów jako równoprawny z innymi dętymi do występowania w roli solisty. Na tej płycie odkrywa swoje nowe oblicze.

Podążając za scenariuszem i dramaturgią tej płyty muzyczną podróż zaczniemy od klasycznego połączenia fagotu z fortepianem w kompozycji Macieja Wijaty „Schloßplatz am Sommernachmittag”, która już od pierwszych dźwięków podpowiada w jakim kierunku będziemy dalej podążać. Inspiracją dla młodego kompozytora do napisania tego dzieła było „granie na ulicy”, na malowniczym placu starego miasta w Dreźnie. Tłum ludzi, ruchliwe ulice w upalny wakacyjny dzień, klaksony, przekomarzanie się dzieci. W środkowej części złapiemy chwilę oddechu, od tego zgiełku miasta, nad brzegiem rzeki Elby, tak aby nabrać sił na wieczorny spacer po starówce w trzeciej części tego utworu.

Kompozycją Zuzanny Niedzielak „Three Miniatures for violin, bassoon and piano” zagłębimy się już w czystej kameralistyce. Fagot i skrzypce w duecie, mogą nie wydawać się oczywistym wyborem. Jednak w symfonice XIX i XX wieku wielu kompozytorów skusiło się na to połączenie i podążając za ich myślą, możemy przekonać się jak cenna i słuszna to była decyzja. Każda z tych trzech miniatur zabiera nas w zupełnie odmienny mikroklimat muzyczny. W pierwszej odczuwamy fascynację kompozytorki argentyńskim tangiem. Druga zabiera nas w podroż po „Polskich drogach” nawiązując do twórczości kompozytorów polskiej muzyki filmowej lat 70/80-tych ubiegłego wieku. Natomiast trzecia miniatura jest już czystą radością ze wspólnego spotkania trzech osobowości artystycznych, w klimacie lekkiej, wręcz popowej muzyki serialowej.

Trzecim utworem, jaki znajduje się na mapie naszej muzycznej podróży, będzie „Clarigotto Talk” Krzysztofa Jaszczaka. W tym przypadku dobór instrumentów zdeterminowany był ich bliskim sąsiedztwem w orkiestrze symfonicznej czy kameralnej. I jak to z sąsiadami bywa, raz jest lepiej raz gorzej. Rozmowy, przekomarzania się, dyskusje… to jest codzienność tych dwóch instrumentów. Jednak oprawa dźwiękowa i niepowtarzalny styl jazzowo-musicalowy kompozytora, nadaje tej „rozmowie” polotu i momentami bluesowego pazura.

Ostatnią kompozycją, którą usłyszymy na tej płycie jest „Serpentada” na fagot, kwartet smyczkowy i trio jazzowe. Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się Państwo jak fagot może zabrzmieć w jazzie, to po wysłuchaniu tego utworu, będziecie już to wiedzieć. Ciekawostką jest fakt, iż dzieło to zostało napisane ponad 40 lat temu dla Orkiestry Henryka Debicha, jednak nie wpisało się na stałe do jej repertuaru. Dzięki nowej odsłonie instrumentalnej zyskało unikatowy charakter. Możemy usłyszeć w nim echa jazz fusion i smooth jazz. Są również solówki znakomitego pianisty Adama Manijaka oraz fagocistki Doroty Cegielskiej.

dr hab. Dorota Cegielska – fagocistka

Ur. w Warszawie w 1978 roku. W 2002 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie prof. Krzysztofa Kamińskiego. W tym samym roku rozpoczęła pracę jako asystentka w jego klasie. Od 1998 roku jest pierwszą fagocistką Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina.
W latach 2003-2005 studiowała na Uniwersytecie Południowej Kalifornii w Thornton School of Music w Los Angeles. W tym czasie koncertowała z orkiestrami American Youth Symphony, Debut Orchestra i USC Wind Ensamble w takich salach jak: Carnegie Hall, Walt Disney Concert Hall. Brała udział w licznych kursach mistrzowskich m.in. w: Henry Mancini Institute (Los Angeles, 2004), Idyllwild Art. Summer Program (Kalifornia, lata 1999-2003), Das Treffen (Bayreuth, lata 1998-2001).
W 2010 roku ukończyła trzyletnie studia doktoranckie w Akademii Muzycznej w Łodzi. W 2012 roku otrzymała tytuł doktora sztuki w Akademii Muzycznej w Łodzi.
W 2019 roku otrzymała tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych. Jest laureatką wielu konkursów fagotowych i kameralnych.
Jest współzałożycielką zespołów kameralnych o profilu klasycznym („Tenerezza”), a także nieco lżejszym („Mellow Five”), z którymi z powodzeniem koncertuje w Łodzi i na terenie całego kraju. Była współorganizatorką i pomysłodawczynią Międzynarodowego Festiwalu Saksofonowego SaxFest organizowanego w Akademii Muzycznej w Łodzi w latach 2009-2012.
W latach 2011-2015 prowadziła ożywioną działalność koncertową, zarówno solową jak i kameralną.
W 2015 roku wydała płytę duetu Clarigotto – tworzonego z Mirosławem Kłysem.
W 2017 roku nagrała płytę „Klasyka Polskiej Rozrywki” z zespołem Grohman Orchestra, zawierającą aranżacje Krzysztofa Herdzina.
W 2014 roku została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi – przyznanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.
Nieustannie poszukując nowych możliwości rozwoju, założyła kanał CoffeeBASsoon na platformie YouTube, na którym, w konwencji prywatnego spotkania „na kawie” z fagocistą, dzieli się swoim doświadczeniem zawodowym: pedagogicznym i artystycznym. Porusza tematy edukacji, koncertowania solo, kameralnie i symfonicznie oraz prowadzi rozmowy z artystami, z którymi na co dzień współpracuje.
W 2022 roku założyła stronę SweetLemonMusicPic.com, gdzie opowiada o swoim najnowszym narzędziu edukacyjnym dla dzieci i młodzieży uczącej się gry na instrumencie – muzycznych piktogramach.
Od 2020 roku współpracuje z firmą Studio GRANTOR i Ars Sonora podczas nagrań audio-video, płyt CD i realizacji streamingów koncertów solowych, kameralnych i symfonicznych.
Od 2021 jest związana na stałe ze Studiem GRANTOR i jest współtwórczynią wszystkich projektów i realizacji audio/wizualnych sygnowanych tą marką.