Johann Sebastian BACH – Andreas HILDEBRANDT organ in PASŁĘK – Natalia ZANNI-LEWANDOWSKA

Instrument ten dzięki pieczołowitej restauracji prezentuje się obecnie w formie bardzo bliskiej oryginałowi z 1719 roku. Nagranie zostało zrealizowane bez użycia silnika elektrycznego, miechy zaopatrywał w powietrze kalikant – Adam Lewandowski.
Wszystko to pozwala słuchaczom na przeniesienie się w świat brzmieniowy osiemnastowiecznych organów.
Program płyty obejmuje niemal wszystkie formy muzyki organowej tworzonej przez Jana Sebastiana Bacha. Jego trzonem jest twórczość oparta na pieśni luterańskiej, która zajmowała poczesne miejsce w dorobku artysty. Ramy programu stanowią utwory nie związane z chorałem; z jednej strony podlegające dość scisłym rygorom formalnym, z drugiej zaś – swobodne.

O artystce

Natalia Zanni-Lewandowska
Organistka i kompozytorka urodzona w 1982 roku w Lublinie. W 2001 roku ukończyła z wyróżnieniem OSM im. K. Lipińskiego w Lublinie w klasie organów prof. Roberta Brodackiego.
W roku 2006 uzyskała dyplom z wyróżnieniem na Uniwersytecie im. Fryderyka Chopina w Warszawie – klasa organów prof. Magdaleny Czajki.
Studiowała również kompozycję w klasie prof. Stanisława Moryto oraz klawesyn w klasie prof. Leszka Kędrackiego. Swoje umiejętności doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich prowadzonych m.in. przez Chritopha Bosserta, Martina Sandera, Guya Boveta, Jona Laukvika.
Ma na swoim koncie występy na wielu koncertach i festiwalach międzynarodowych, współpracowała również z solistami, chórami i orkiestrami, m.in. Filharmonii w Lublinie.
Jej kompozycje były wykonywane w wielu miastach Polski, a także poza granicami kraju; tworzy również utwory na zamówienie instytucji oraz artystów.
W 2019 roku nakładem wydawnictwa Ars Sonora ukazała się monograficzna płyta „Z tamtej strony” w całości poświęcona jej twórczości kompozytorskiej na chór i organy.

O organach

Organy w kościele św. Bartłomieja w Pasłęku, zbudowane w latach 1717-1719, mają wyjątkową pozycję wsród instrumentów z pracowni gdańskiego budowniczego Andreasa Hildebrandta (*między 1681 a 1691, zm. 1762).
Stanowiły ważny etap w działalności jego warsztatu, a także w budownictwie organowym Prus Wschodnich i Zachodnich. Po raz pierwszy w regionie powstał tak duży instrument wyposażony w pełną, chromatyczną oktawę oraz nowatorskie pod względem konstrukcji i brzmienia glosy. Ciekawe jest również rozmieszczenie organów w dwóch szafach ustawionych względem siebie pod katem 40 stopni.
W jednej z nich znajdują się piszczałki obu manuałów, a w drugiej sekcji pedałowej. Mimo licznych późniejszych konserwacji i przebudów zachowała się znaczna liczba oryginalnych elementów organowych. W latach 2010-2013 pracownia Orgelwerkstatt Wegscheider z Drezna przeprowadziła konserwację i rekonstrukcję pasłęckiego instrumentu.
Unikatem są zachowane oryginalne wiatrownice, liczne piszczałki i kompletny system powietrzny. Wszystkie niezachowane elementy zostały pieczołowicie odtworzone na podstawie badań instrumentoznawczych. Dzięki temu obecnie organy te prezentują się w formie bliskiej ich pierwotnej wersji z 1719 roku.