Opis
Kompozytor i organista Naji Hakim o płycie:
Many compliments for your impecable technique and poetical recording of Mieczyslaw Surzynsky’s organ solo work and Concerto in G minor. A complite discovery for me of quite powerful and convincing romantic music! Bravissimo!
Mieczysław Surzyński – nazywany prekursorem polskiej szkoły organowej – jest kluczową postacią w literaturze organowej przełomu XIX i początku XX wieku. Jego szeroka działalność twórcza, pedagogiczna oraz organizacyjna wywarła ogromny wpływ na polskie środowisko muzyczne.
(…) Doprawdy nie mielibyśmy chyba wcale literatury organowej koncertowej w wielkim stylu, gdyby nie p. Mieczysław Surzyński, który ukochawszy ten piękny instrument, a rozporządzając wybitną techniką wirtuozowską i kompozytorską, postanowił wzbogacić naszą ubogą literaturę cennemi dziełami.
Feliks Starczewski. Z muzyki: luźne uwagi i notatki, Warszawa 1906
Jego muzyka pozostaje ciągle jeszcze nieodkryta, a płyta „Mieczysław Surzyński: Works For Organ Solo. Organ concerto” powstała z potrzeby zaprezentowania ciekawej twórczości w szerszym kontekście. Utwory Surzyńskiego zachwycają świeżością, lekkością, śpiewnymi tematami, pozostającego pod wpływem Chopina, Mendelssohna, Rheinbergera, Regera, kompozytora. Szczególne miejsce w polskiej literaturze zajmuje Koncert g-moll op. 35 – pierwszy polski koncert na organy z orkiestrą, utwór który dopiero w 2021 roku doczekał się krytycznego wydania, którego podjęła się Hanna Dys (wydawnictwo Akademii Muzycznej w Gdańsku).
Co prawda, najbardziej znanym dziełem organowym Mieczysława Surzyńskiego są improwizacje na temat polskiej pieśni kościelnej „Święty Boże” op. 38, ale nie znajdziemy ich na krążku „Mieczysław Surzyński: Works For Organ Solo”. Solistka Hanna Dys wraz z Massimiliano Caldim prowadzącym Hanseatica Chamber Orchestra, przedstawia za to „Improvisation for organ” Op. 36, „Choral varié” op. 50, „Fantazję” Op. 30 i „Koncert na organy i orkiestrę” Op. 35. Ten interesujący wybór dzieł organowych to nie tylko kawał dobrej muzyki organowej, ale także dowód, że Polacy także na tej płaszczyźnie potrafili tworzyć dzieła intrygujące i wartościowe. Dobra muzyka się obroni – twierdzi wielu – niestety, doświadczenie wskazuje, że czasami to nie wystarcza. Wskazuje ono też, że czasami wystarczy jeden człowiek o dobrym guście, szerokich horyzontach i talencie, który z otchłani zapomnienia wyciągnie na światło dzienne utwory, które bez tej ingerencji zbierałyby jedynie kurz. Dzieła urodzonego 22 grudnia 1866 r. w Środzie Wielkopolskiej, a zmarłego 11 września 1924 r. w Warszawie Mieczysława Surzyńskiego zasługują nie tylko na przypomnienie, ale i na wykorzystywanie chociażby przez polskich organistów podczas ich recitali. Nie tylko Bachem, Regerem czy Franckiem człowiek lubiący muzykę organową żyje! Warto zapoznać się z twórczością tego kompozytora, który do końca swych dni pracował jako profesor gry na organach w Instytucie Muzycznym w Warszawie, a także w tym miejscu prowadził naukę kontrapunktu.
Mieczysław Burski: Z recenzji: Bacewicz wraca na piedestał
Hanna Dys – organy
Hanseatica Chamber Orchestra
Massimiliano Caldi – dyrygent
Improvisations for organ 1-4
Capriccio 1
Chant de Noël 2
Epilogo 3
Fuga 4
Choral varié 5
Fantasia in A major 6-8
Organ Concerto in G minor 9-11
Płyta została wydana nakładem wydawnictwa Anagram w 2015 roku, reżyseria nagrania – Joanna Popowicz, Antoni Grzymała.
Nagranie Koncertu g-moll op. 35 zrealizowano w Sali koncertowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, na organach T. Kuhna, nagranie utworów solowych w Heiliger-Geistkirche w Rostoku na organach firmy E.F. Walcker & Cie.
Według dostępnych danych z 2015 roku Epilogo i fuga z op.36, Choral varie op. 50 oraz Fantazja A-dur op. 30 mają swoją premierę fonograficzną.
Może spodoba się również…
